ID (Identification Document)Exhibition
Hommie(ดั่งบ้าน)
ผลงานของข้าพเจ้า เป็นการสื่อถึงบ้าน เวลา ณ ขณะนั้น และความรู้สึก ทุกสิ่งล้วนแสดงออกหรือเก็บซ่อนไว้ภายในจิตใจของตนเอง การหวนคืนไปยังอดีตและการรำลึกนึกถึงเป็นหัวใจสำคัญที่ขับเคลื่อนทุกกระบวนการสร้างสรรค์ ไปจนถึงการสะท้อนถึงความทรงจำที่หล่อหลอมตัวตนของข้าพเจ้า การย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่–ผ่านไปแล้วไม่ใช่เพียงแค่การมองกลับไปข้างหลัง แต่คือการค้นพบความเชื่อมโยงที่ถูกซ่อนไว้ในความทรงจำที่มืดมัวและเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา
Hommie คือผลงานจากการสร้างสรรค์ขึ้นมาโดยใช้บ้านเกิดของตัวข้าพเจ้าเองในการถ่ายทอดความรู้สึก ของการนึกถึง ช่วงเวลาอดีตในช่วงตัวข้าพเจ้าได้ทำการผจญภัยหรือได้วิ่งเล่นรอบบ้านและสถานที่ในความทรงจำ และย้อนมาดูปัจจุบัน สถานที่เหล่านั้นกลายเป็นเพียงภาพในความทรงจำหรือเป็นแค่บริเวณว่างเปล่าที่ทำให้ตัวข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันขาดหายไปตั้งแต่ตัวข้าพเจ้าโตขึ้น ทั้งการขาดการดูแล การไม่ได้ใช้สถานที่นั้นหรือแค่ยังเลือกใช้เพียงแต่ว่า ไม่ได้ทำให้ดูดีเหมือนเมื่อครั้งอดีต ข้าพเจ้าจึงถ่ายทอดผลงานโดยใช้มุมมองของข้าพเจ้าจากประสบการณ์ที่ผ่านมาและอยากนำเรื่องราวมานำเสนอให้ทุกคนได้ออกร่วมเดินทางไปกับอดีตที่ปัจจุบันกลายเป็นสถานที่ที่ถูกทำให้เป็นพื้นที่รกร้างไปโดยสิ้นเชิง
My work is a reflection of home, time, and feelings, all expressed or hidden within one’s own psyche. Revisiting the past and reminiscing are central to every creative process, reflecting on the memories that have shaped me. Revisiting a time gone by is not just about looking back, but about discovering the connections hidden in the murky and changing memories of time.
Hommie is a work that uses my hometown to convey the feeling of reminiscing about the past when I had adventures or ran around my house and places in my memories. Looking back at the present, those places have become just images in my memories or just empty spaces that make me feel like they have been missing since I grew up. There is a lack of care, not using that place or just choosing to use it but not making it look as good as it used to be. So I convey the work using my perspective from my past experiences and want to present the story for everyone to travel along with the past, which has now become a place that has been completely deserted.
Phakphum Rakpanya
ภาคภูมิ รักปัญญา
น็อต Not
Fb:Phakphum Rakpanya
IG:nottist.p
Tiktok:shabingose
Tel:0843786117
ออกไปและเก็บมันไว้
ผลงานภาพถ่ายของฉันสร้างจากการรู้สึกว่าตัวฉันเองรู้สึกชื่นชอบในการขับรถ การได้ขับขี่เพื่อได้ไปพบกับสิ่งใหม่ๆระหว่างทาง และทำให้ใจของฉันรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ออกไปเจอสิ่งใหม่ๆ การได้ไปพบกับจุดใหม่ต่างๆมันเป็นสิ่งที่สร้างให้ฉันรู้สึกว่า การได้ขับรถออกไปในสถานที่ต่างๆ มันมักให้อะไรกลับมากลับตัวเองเสมอ และตัวฉันเองรู้สึกยินดีที่ได้รับมันเข้ามามากๆ และการได้พบเจอกับบางสิ่งที่รู้สึกแตกต่างจากคนอื่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันยังอยากเดินทางต่อไป เพื่อยังอยากเก็บความรู้สึกแรกที่ได้เดินทางและได้ไปถึง ภาพถ่ายเชิงวิวทิวทัศน์ต้องการสื่อถึงภาพระหว่างทางของการเดินทางที่ได้ไปพบเจอกับวิวทิวทัศน์ที่ตัวผู้สร้างไม่เคยได้ไปพบเจอมาก่อน และ เป็นการเล่าระหว่างทางของการได้ไปที่ได้ไปสัมผัสด้วยรถคู่ใจของตัวเอง
My photographic portfolio is based on the feeling that I enjoy driving. Being able to drive to meet new things along the way and make my heart feel excited every time I go out and see something new. Going to new places is what makes me feel like driving out to different places always gives me something back to myself, and I am very grateful to receive it, and to meet something that feels different from others is what keeps me wanting to continue traveling. I still want to capture the first feeling of traveling and arriving. Landscape photography wanted to convey a scenery that the creator had never experienced before, and narrated the way he went to experience it in his own car.